Her eğitim kademesinde bulunan bireylerin problemleri ve rehberlik gereksinimleri birbirinden farklıdır. Bu nedenle temel ilke ve anlayışlar aynı olmak kaydıyla her eğitim kademesinde bulunan öğrencilere sunulacak olan psikolojik ve rehberlik hizmetleri farklılaşıp çeşitlenebilir.
- Okul öncesi eğitimde rehberlik
- İlköğretimde rehberlik
- Ortaöğretimde rehberlik
- Yükseköğretimde rehberlik, olarak sınıflandırılabilir.
Okul Öncesi Eğitimde Rehberlik: Okul öncesi eğitim 0-6 yaş gurubu çocukları kapsar. Okul öncesi dönem, çocuğun gelişiminin oldukça hızlı olduğu bir dönemdir.
Bu dönemde verilen eğitim, çocuğun ilerdeki yıllarına yön vermektedir. Çocukluk yıllarında kazanılan davranışların büyük bir kısmının, yetişkinlikte bireyin tavırlarını, alışkanlıklarını, inançlarını ve değerlerini özetle kişilik yapısını biçimlendirdiği bilinmektedir.
Ülkemizde okul öncesi eğitim veren kurumlar resmi ve özel anaokulu ve anasınıflarıdır.
Bütün bu gelişmeler içinde, okul öncesi eğitim döneminde çocukların her yönüyle sağlıklı gelişmeleri için rehberlik hizmetiyle birlikte yürütülmesi gerçeği ortaya çıkmıştır.
Özellikle bu dönem için rehberlik hizmetleri, çocuğun kendini kabul, özgüvenini geliştirme, benlik kavramını oluşturma, sosyalleşmeyi sağlama, bağımsızlığını kazanma, bedenini kullanma, merakını gidererek hayal ve isteklerini açığa vurma gibi gereksinimlere yönelik etkinlikleri kapsayacaktır.
İlköğretimde Rehberlik: İlköğretim kavramı, 6-14 yaşları arasındaki çocukların sekiz yıllık eğitim sürecini ifade eder.İlköğretim okullarının birinci yılından beşinci yılın sonuna kadar olan bölüme birinci kademe, altıncı yıldan sekizinci yılın sonuna kadarki bölümüne de ikinci kademe denmektedir.
İlköğretimdeki çocuklar, beşinci yıla kadar ikinci çocukluk dönemi özelliklerini yaşarlar. Bu yıldan sonra ergenlik dönemine girmektedirler.
Böylelikle 1. kademe öğrencilerinden farklı, bedensel, cinsel, bilişsel, duyuşsal ve toplumsal sorunlarla baş etmek zorunda kalmaktadır. Ülkemizde ilköğretim düzeyinde rehberlik hizmetlerinin sunulması konusuna ilgi yoğunlaşmıştır.
İlköğretim süresince öğrencilere verilecek rehberlik hizmetlerinin temel amacı, her yönden bireylerin kendilerini tanıyabilmelerini sağlamaktır.
Birey bir bütündür. Bireyin gelişmesi devamlıdır. Bu nedenle birey ilköğretim yıllarında da bir çok gelişme problemiyle karşılaşmaktadır. Ancak, rehberlik sadece problemli çocuklara sunulan bir hizmet değildir. Normal çocuklarında gelişme ve uyum oluşturmada yardıma gereksinimleri olabilir.
Temel eğitim yılları, çocuğun kişilik gelişimi açısından kritik bir öneme sahiptir. Tutumlar, alışkanlıklar, değerler erken yaşta kazanılmakta ve ileride değişmeleri oldukça güç olmaktadır.
İlköğretim öğrencileri arasında bireysel farklılıkların fazlaca görüldüğü bir eğitim düzeyidir. İlköğretimde çocuklara bireysel farklılıklara duyarlı uygun gelişim ortamlarının sağlanabilmesi için rehberlik hizmetleri gereklidir.
Temel eğitimi bitirdikten sonra çocukların ilgi ve yeteneklerine uygun işlere yerleştirilmelerinde, eğitimlerine devam edeceklerse kendilerine uygun bir program ya da okula yönlenmeleri konusunda yardıma gereksinimleri vardır.
Ortaöğretimde Rehberlik: Ortaöğretim okulları, ilköğretime dayalı olarak, 15-18 yaş grubu öğrencilere üç yıllık öğretim veren, genel, mesleki ve teknik öğretim kurumlarıdır. Temel hedefi, bireyleri yüksek öğretime ve yaşama hazırlamaktır. Tüm ortaöğretim kurumlarında, eğitim öğretim uygulanırken, bireylerin gereksinimleri, istekleri ve yetenekleri ile toplumun insan gücü gereksinimi arasında bir denge kurulması dikkate alınır. Bu okullara devam eden öğrencilerin gelişmeleri, gereksinimleri ve sorunları, ilköğretim okullarınınkinden belirgin şekilde farklılaştığı için, psikolojik danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin özel amaçları, kullanımı, yöntem ve teknikleri ortaöğretim kurumlarında farklılaşmak durumundadır. Zaten ortaöğretim döneminde, rehberlik hizmetlerinin yaygın olarak sürdürülmesi; “ortaöğrenim yani gençlik” döneminin özelliğinden kaynaklanmaktadır.
Lise yılları genel olarak, gençlik döneminin, “ergenlik” basamağıdır. Bireyin kimliğini aradığı kararsızlıklar, belirsizlikler yaşadığı, kendi bedenindeki değişimleri, değerlerinde ve tutumlarındaki farklılaşmayı hissettiği ergenlik basamağı, yardıma gereksinim duyulan en önemli devrelerden biridir. Ancak, rehberlik anlayışının varolduğu, bireye gereksinimlerine yönelik çeşitli yardım hizmetlerinin sunulduğu bir eğitim-öğretim ortamı, bu devreyi sağlıklı bir biçimde aşabilmesi için ona yardımcı olabilir.
Ortaöğretim okulları ilköğretime dayalı olarak 15-18 yaş grubu öğrencilere 3 yıllık eğitim veren genel,mesleki ve teknik eğitim kurumlarıdır.temel hedefi bireyi yükseköğretime ve yaşama hazırlamaktır. Ortaöğretimde rehberlik hizmetleri örgütlü,programlı olarak yürütülebilirse,ergenin hem kişisel hem de mesleki ve eğitsel sorunlarının çözülmesine yardım edebilir. Bu yardım hizmetler,rehberlikte bilgi verme,yöneltme ve yerleştirme hizmetlerinin kapsamına girmektedir. Birey kendini tanır ve geliştirirken,bilinçli ya da farkında olmadan aldığı kararları ayırır,kararlarında doğru bilgilere dayanır,içsel karmaşa ve çatışmalardan haberdar olur,kendini doğru ve rahat ifade edebilecek yetiler kazanır,başarıya götüren çalışma alışkanlıkları kazanır. Böylece daha sağlıklı ilişkiler kurabilir ve en önemlisi yaşamın büyük bir parçasını oluşturacak mesleği için,olgunlaşmaya başlar ve isabetli seçim yapabilir.
Mesleki rehberlik,gerçekte yaşam boyu devam eden bir süreçtir. Bu nedenle bireyin gelişim sürecinin her döneminde başarılması gereken mesleki gelişim görevleri vardır diyebiliriz. Mesleki gelişim görevleri ve mesleki gelişim kavramları,mesleki olgunluk kavramını ortaya çıkarmıştır. Mesleki olgunluk,bir anlamda bireyin meslek seçimi ile başa çıkma biçimidir. Araştırmacılar tarafından,mesleki bilgilerin belirginleşmesi,meslek tercihlerinin tutarlığı,meslek tercihlerinde akılcı olma şeklinde vurgulanmaktadır.
Kısacası mesleki rehberlik,”gençlerin çeşitli meslekleri tanımaları ve kendi özelliklerine uygun meslekleri seçerek,bu mesleklere hazırlanma ve mesleki yönden gelişmeleri için yapılan bir yardımdır.”
Mesleki rehberliğin görevi başlangıçta “iş seçimine yardım” olarak anlaşılırken giderek” meslek gelişimine yardım” olarak görülmeye başlanmıştır. Mesleki rehberlik iş seçimine yardım olarak anlaşıldığı ve bilgi verme fonksiyonu ağır bastığı sürece bu işleri “öğretmenler” ve “iş bulma kurumu uzmanları” yürütürken,meslek gelişimine yardım yolu olarak artık mesleki danışma hizmetleri önem kazanmış ve “profesyonel” elemanlara gereksinim artmıştır.
Ortaöğretimde de mesleki rehberlik hizmetlerinin temel amaçları,bireyin karar verme ve problem çözme becerilerini öğrenmesi,meslekleri inceleme ve mesleki tercihlerini belirlemesi,çalışma alışkanlıkları ve işbirliği becerilerini geliştirmesi,bireysel-sosyal becerileri oluşturma ve geliştirmesi,yaşam tarzı ve boş zaman etkinlikleri ile meslek tercihi ilişkisini kurması,iş arama ve iş bulma yollarını öğrenmesi şeklinde belirtilebilir.
Yüksek öğretim kurumlarında bireylere sunulacak rehberlik hizmetleri,diğer öğretim basamaklarındaki eğitim sürdüren kurumlara göre; özellikle öğrencilerin özellikleri,amaçları ve işleyiş tarzı gibi açılardan farklılıklar taşımaktadır.
Örneğin; öğrencilerin özellikleri değerlendirildiğinde, üniversite ya da yüksek öğretim öğrencilerinin içinde bulunduğu “gençlik döneminin” insanın geleceğini etkileyip biçimlendiren kararların alındığı,kimliğin büyük ölçüde tamamlandığı önemli bir dönem olduğunu söylemek mümkündür.
Üniversite öğrencileri,bağımsızlık,cinsel kimlik ve kişisel benlik yönünden gelişimlerini sağlayarak,uygun davranışları edinirken,öğretimleri süresince,beslenme,barınma,başarılı olma,aile kurmaya hazırlık,kız-erkek arkadaş ilişkilerini sağlıklı sürdürme,mali koşullarını uygun tutma,sağlığını koruma ve doğal olarak seçtiği meslek için hazırlık yapma gibi sorunlarla da baş etmek zorundadır.
Yüksek öğretim kurumlarındaki rehberlik hizmetlerinin “öğrenci kişilik hizmetleri” adıyla oluşturacak birimler altında toplanarak işlev görmesi,işlevsel açısından yararlı görülmektedir. Yüksek öğretimde öğrenci kişilik hizmetleri işlevsel açıdan öğrencilerin kaydından,barınma,beslenme,sınav,başarı durumu,not,sağlık,spor,sosyal faaliyetler,psikolojik danışma vb. gibi bir çok alanda yarar sağlamaktadır.
Yüksek öğretim amaç olarak,ilk ve ortaöğretimde verilen genel eğitim amacından da farklılaşmaktadır. Artık üniversiteler,toplumların kalkınmasında,gelişmesinde,saygınlığında öncü,ekonomik ve siyasal yaşamda etkin rol oynayan kültürel iletişim merkezleri haline dönüşmüştür yüksek öğrenim gençlere belli iş,meslek alanlarında bilgiler,tavırlar ve beceriler kazandırıp,yetiştirmeye çalışırken bilimsel araştırmalar yapma,bilgi üretip yayma,lisans üstü öğretim sağlama gibi amaçları da gütmektedir.
http://pdrgunlugu.net/egitim-kademelerine-gore-rehberlik-hizmetleri/
Ecrince Dünyadan 